ดิฉันเป็นคนชอบทำอาหาร ชอบชิมอาหาร ชอบปลูกผักไว้ทำอาหาร ชอบชิมรสชาติพืชผักที่ปลูกเอง โดยเฉพาะผักผลไม้สดๆชนิดเด็ดจากต้นนี่จะชอบมากเป็นพิเศษ . แม้ว่าชีวิตที่ผ่านมาจะไม่ได้ประสบความสำเร็จอะไรนัก แต่บ่อยครั้งที่ดิฉันก็อดคิดแบบองุ่นเปรี้ยว เข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่า เรานี้ช่างโชคดีแท้ๆ ที่มีโอกาสได้ลิ้มลองสัมผัสอะไรต่อมิอะไรมากมายหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นอาหารการกิน สิ่งของเครื่องใช้ สินค้า-บริการ
บัวเป็นดอกไม้ที่ดิฉันชอบ แต่ความที่บ้านไม่ค่อยมีแดด จึงไม่ค่อยประสบความสำเร็จในการเลี้ยงบัวนัก นานๆทีจะได้เห็นดอก . เวลาเห็นบัวออกดอก ดิฉันมักอิ่มอกอิ่มใจ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนรวย รู้สึกภูมิใจ ปนกับความรู้สึกโชคดีอย่างแปลกๆ แม้ว่า ดิฉันจะไม่ได้ร่ำรวย ไม่ได้มีเงินทองเยอะแยะ และดอกบัวก็ไม่สามารถใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมายก็ตาม
สิ่งที่หลายคนเห็นตรงกัน โดยเฉพาะคนที่อยู่ในโลกนี้มานานสักสี่ห้าทศวรรษก็คือ ความเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลและสิ่งต่างๆรอบตัว ที่รุนแรงและรวดเร็วกว่าในสมัยก่อนๆ ถึงจะไม่ได้อยู่นานสี่แผ่นดินเหมือนแม่พลอย แต่การที่ยุคสมัยเปลี่ยนเร็ว ก็ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงเยอะ สมัยก่อนคนไทยรวยๆส่งลูกหลานไปเรียน ไปเที่ยวเมืองนอก คนไทยจนๆไปขุดทองต่างแดน คนต่างชาติรวยๆมาท่องเที่ยวมาลงทุนในเมืองไทย
เมื่อสัปดาห์ก่อนมีน้องจากนิตยสารมาถ่ายคอลัมน์ที่บ้าน ในฐานะที่เราเป็นคนถ่ายภาพเหมือนกัน เข้าใจหัวอกช่างภาพดีว่า เขามาทำงานของเขา เราเป็นแค่ object ในภาพนั้น ภาพที่ถ่ายควรมาจากมุมมองของช่างภาพ ไม่ใช่จากตัวแบบ หรือ object ในภาพมาคอยเจ้ากี้เจ้าการ เที่ยวแนะนำสั่งสอนเขาว่า ต้องเอาอย่างนั้นอย่างนี้ จึงพยายามอย่างที่สุด ที่จะไม่ออกความเห็นใดๆ และไม่เคยขอดูภาพที่เขามาถ่าย เพื่อร่วมตัดสินใจเลย ยกเว้นว่าเขาจะขอความเห็นจริงๆ
ช่วงเวลาดีๆในสวน คือความสุขของคนปลูกต้นไม้ ดิฉันชอบสีเขียวอ่อนของยอดไม้ที่แตกใบใหม่ เพราะเป็นสีแห่งชีวิต ความหวัง กำลังใจ การเริ่มต้นใหม่ ดิฉันชอบสีเขียวเข้มของใบไม้แก่ ที่ดกหนาให้ร่มเงา เพราะเป็นสีของความอยู่รอด เป็นสีของชีวิตที่เปี่ยมด้วยประสบการณ์ ที่ผ่านการต่อสู้ อดทนกับสารพัดสิ่งในวันเวลา
เมื่อไม่กี่คืนก่อน มีพายุฝนฟ้าคะนอง ต้นไม้ใหญ่ในบ้านล้มระเนระนาด โดยเฉพาะไม้ที่ซื้อมาปลูกตอนโตแล้ว หรือเรียกภาษาตลาดต้นไม้ว่า ไม้ล้อม เนื่องจากรากแก้วไม่ได้หยั่งลึกลงดิน เวลาเกิดพายุแรงๆ จะห่วงต้นไม้ใหญ่ในบ้านหักโค่น เพราะแต่ละต้นอยู่มานานนับสิบๆปี บางต้นอายุมากกว่า 40 ปี จึงผูกพันและห่วงใยเหมือนญาติ
การใช้เวลาเล็กๆน้อยๆปลุกปล้ำกับดินหลังบ้าน ที่สิ้นไร้อินทรียวัตถุถึงขนาดที่ไส้เดือนอพยพหนี เป็นช่วงเวลาดีๆที่ดิฉันได้เรียนรู้คำตอบบางอย่างในธรรมชาติ ดิฉันพบว่า การมีชีวิตอยู่หรือตายของต้นไม้แต่ละต้น แต่ละสายพันธุ์ อาจไม่ได้ขึ้นกับโชคลาภวาสนาหรือพรหมลิขิต แต่ขึ้นอยู่กับเจตจำนงของต้นไม้เป็นสำคัญ
ดิฉันชอบกินอาหารเช้าริมระเบียง กินไปดูสวนไป บางทีก็มีดอกไม้ใบไม้ร่วงลงมาใส่อาหาร ถ้าเป็นช่วงเดือนมีนาคมของทุกปี ก็จะเป็นดอกคูน นั่งมองกลีบดอกไม้แล้วถามตัวเองว่า ในหนึ่งปี จะมีสักกี่วันกันหนอ ที่ดอกคูนจะร่วงลงมาใส่ขนมปังที่ทาแยมเอาไว้
เช้าวันนี้เป็นเช้าที่จิตใจของดิฉันไม่เป็นปกติสุขนัก เพราะมีเรื่องที่ต้องจัดการให้ลุล่วงโดยไม่มั่นใจในความสำเร็จ อีกทั้งยังกังวลจนไม่มีสมาธิ เนื่องจากรู้ว่า เหลือเวลาน้อย แต่ก็พยายามตั้งสมาธิด้วยการทำชีวิตให้เป็นปกติ ไม่รีบลนลาน และออกมานั่งอ่านหนังสือเงียบๆในสวนหลังบ้าน ดูลมพัดใบไม้
ด้วยความที่ทำบ้านเปิดโล่งให้ลมโกรกทั้งวันเพื่อประหยัดค่าแอร์ ภารกิจที่ดิฉันได้รับมอบหมายอย่างไม่ตั้งใจก็คือ คอยจับสัตว์ต่างๆที่เข้ามาในบ้านออกไปปล่อย ส่วนมากจะเป็นนกนานาชนิด ที่ตอนแรกเราเข้าใจว่า มันคงหลงเข้ามา นานๆเข้าจึงพบว่า นกบางตัวไม่ได้หลง แต่ตั้งใจเข้ามาอยู่ กะมาทำรังเลยทีเดียว
การทำงานในโฮมออฟฟิศ ทำให้เรามีสิทธิ์ตื่นสายได้มากกว่าคนที่ออกไปทำงานนอกบ้านนิดหน่อย ในช่วงที่เด็กๆปิดเทอม แต่ดิฉันชอบที่จะตื่นแต่เช้าก่อนใครๆ เพื่อใช้เวลาส่วนตัวนั่งเล่นดูต้นไม้ใบหญ้า ฤดูร้อน เป็นช่วงเวลาที่สวนเล็กๆของเราสดใส ไม้ดอกทั้งหลาย พากันเบ่งบานอวดสีสัน ต้นสาธรที่เคยผลัดใบก็แตกใบใหม่เขียวสดเต็มต้น มะม่วงออกลูกห้อยระย้าน่าดูชม แอบนั่งดูนกน้ำหน้าตาประหลาด ตัวโตเท่าแม่ไก่ เดินหาอะไรกินบนลานหินหลังบ้านแล้วตื่นเต้น พอๆกับที่ได้เฝ้าดูแมลงภู่สีสวยตัวเบ้อเริ่ม บินตอมเกสรดอกไม้อย่างมีความสุข
สิ่งที่ข้าพเจ้าเคยทำเป็นประจำหลังมื้ออาหารเที่ยงทุกจันทร์ถึงศุกร์มาเป็นระยะเวลาเกือบสองปี นับตั้งแต่ลาออกมาทำงานส่วนตัวที่บ้าน คือการรวบรวมอาหารที่เหลือไปคลุกข้าวใส่จานให้แมวจรจัดสองตัวที่มักจะมาวนเวียนอยู่นอกรั้วในยามบ่าย
รวมเรื่องสั้นชุดแรกในนามปากกาวีร์วิศที่ได้รับการตีพิมพ์ กับสำนักพิมพ์เม่นวรรณกรรม โดยบรรณาธิการ นิวัต พุทธประสาท
เรื่องของ…ตัวช่วย แม้เราทุกคนจะคิดกันได้มานานแล้วว่า เหตุผลสำคัญในความไม่เจริญก้าวหน้าเท่าที่ควรของประเทศไทยตลอดหลายปีที่ผ่านมาโดยหากจะนับกันตั้งแต่ พ.ศ. 2475 ที่เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองมาจนปัจจุบัน ไทยเรามีเหตุผลสารพัดที่จะเจริญก้าวหน้าไม่ว่าจะเป็นเรื่องเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรมเรามีข้อได้เปรียบกว่าประเทศอื่นๆในภูมิภาคนี้อยู่มากมาย แต่ไม่อาจเดินหน้าไปได้อย่างที่ควร ติดหนึบอยู่ในภาวะหยุดนิ่งสลับกับถอยหลังอยู่เป็นระยะๆ ก็คือปัญหาการเมือง
ความเหมือนที่ต้องตัดทิ้ง ในยุคที่การเดินทางข้ามประเทศเป็นเรื่องที่ง่ายกว่าสมัยก่อน ผู้คนยุคนี้มีโอกาสมากขึ้นในการแสวงหาความรู้และประสบการณ์ใหม่ในขอบเขตที่กว้างไกลกว่าแค่ในท้องถิ่นของตัวเอง โดยเฉพาะการเปิดเขตเศรษฐกิจเสรีของกลุ่มประเทศต่างๆ ที่ทำให้การขออนุญาตเข้าประเทศซึ่งเคยมีขั้นตอนยุ่งยากซับซ้อนกลายเป็นเรื่องง่าย การออกไปเมืองนอก ง่ายพอๆกับไปเที่ยวต่างจังหวัด
โลกเดียวหรือโลกส่วนตัว (ดีวะ) ในแต่ละวันแต่ละคืน ผู้คนธรรมดาสามัญอย่างเราๆท่านๆ ถูกขู่ให้ตกใจอยู่ตลอดเวลาว่าจะต้องปรับตัวเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เมื่อโลกได้เปลี่ยนมาสู่กระแสโลกเดียว หรือโลกาภิวัฒน์ บนพื้นฐานความเชื่อว่าเทคโนโลยีจะทำให้โลกทั้งใบรวมกันเป็นหนึ่งบลาๆๆๆ ภาษาที่ใช้ในโลกอาจจะเหลือภาษาที่เป็นกลางแค่ไม่กี่ภาษา สกุลเงินต่างๆในโลกจะถูกยุบหายไป เกิดใหม่เป็นเงินสกุลเดียว
คุณกำลังเดินตามเสียงปี่มรณะอยู่หรือเปล่า?? สมัยเด็กๆ เราคงเคยได้ฟังนิทานเรื่อง ‘นักเป่าปี่แห่งฮาเมลิน’ (The Pied Piper of Hamelin) ซึ่งโด่งดังไปทั่วโลกจากผลงานของสองพี่น้องตระกูลกริมม์ เล่าถึงเมืองในเยอรมันที่มีหนูมารบกวนชาวบ้าน แพร่พันธุ์เป็นจำนวนมหาศาล ทำลายข้าวของ เป็นพาหะนำโรคร้ายมาสู่ผู้คน ในที่สุดชาวเมืองทนไม่ไหวก็ร่วมกันออกเงิน ประกาศให้เป็นรางวัลแก่คนที่สามารถกำจัดหนูได้
ท่ามกลางข้อมูลข่าวสารที่มากมาย มีเรื่องพื้นๆหลายเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของเราโดยตรงแต่เราไม่รู้ เช่น ถ้ามีใครถามว่า รายได้เฉลี่ยต่อหัวของคนไทยในปีหนึ่งๆคือกี่บาท ไทยเราเป็นประเทศที่มีรายได้เฉลี่ยอยู่ระดับที่เท่าใดในอาเซียน ประเทศที่คนมีรายได้สูงสุดในโลกคือประเทศอะไร ทำไมเขาถึงมีรายได้มากขนาดนั้น ก็คงมีไม่กี่คนที่จะตอบได้ ซึ่งบางคนที่ไม่สนใจจะรู้ ก็อาจจะยักไหล่แล้วบอกว่า รู้ไปแล้วจะได้อะไรขึ้นมา…ชีวิตเราก็ยังดำเนินไปเหมือนเดิม
ความรักทำให้ตาบอด เลือกเดินทางยาก อาจปลอดภัยกว่าเดินตามความรัก หากคุณเป็นคนที่มีโอกาสคบหาและพูดคุยกับคนหลากหลาย คุณจะพบว่า ณ ช่วงเวลานี้ ผู้คนหลายประเภทที่คุณรู้จักจะมีเรื่องคุยคล้ายๆกันคือ ‘จะทำอะไรดี’ เพราะกำลังต้องการสร้างความเปลี่ยนแปลงในชีวิตหรืออาจกำลังแสวงหาความมั่นคงใหม่ๆ ซึ่งอาจเป็นผลจากการที่พวกเขากำลังรู้สึกไม่มั่นคง หรือบางคนอาจรู้สึกว่ากำลังเห็นโอกาสดีๆที่ต้องรีบคว้าไว้
บันไดสู่สวรรค์ ขั้นสุดท้าย…ที่ว่างเปล่า การแบ่งกลุ่มคนในสังคมออกเป็นชนชั้นต่างๆ ของนักคิดแต่ละสาขามีเกณฑ์ที่ต่างกันไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรายได้ การศึกษา ถิ่นที่อยู่ ชาติตระกูล แต่ไม่ว่าจะแบ่งด้วยวิธีไหน ก็ดูเหมือนว่า ชนชั้นที่มีสมาชิกมากที่สุดในยุคนี้จะเป็น ‘ชนชั้นกลาง’
EP. 1/4 EP. 2/4 EP. 3/4 EP. 4/4
TV Commercial & Prints Ads for Isuzu Mu-X in November 2015
EP 1/4 EP 2/4 EP 3/4 EP 4/4
เพลงประจำคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง
รู้จักการให้รางวัลและลงโทษตัวเอง อย่างสร้างสรรค์ คงไม่ใช่เรื่องผิดและแปลกอะไรที่คนเราจะให้รางวัลตัวเองบ้าง หลังจากการทำงานอันเหนื่อยหนัก จึงเป็นเหตุผลให้ร้านอาหาร ร้านเหล้า และร้านค้า แน่นขนัดไปด้วยผู้คนที่มาเฉลิมฉลอง ด้วยการกิน ดื่ม และช้อปปิ้งอย่างหนักหน่วง เพื่อให้รางวัลชีวิตด้วยเงินเดือนที่บางคนอาจยังไม่ชัวร์ว่าจะมีพอใช้ไปจนถึงปลายเดือนหรือเปล่า และสิ่งที่ตามมาจนเป็นปัญหาสุดคลาสสิกคือภาวะชักหน้าไม่ถึงหลัง เงินเก็บหรือเงินออมเหลือเท่าไหร่ยังไม่ต้องพูดถึง เพราะแค่เงินจะใช้ก็ไม่พอเสียแล้ว
ฝันที่เป็นฝัน กับฝันที่เป็นจริง แม้ว่าผู้คนทุกยุคทุกสมัยต่างปรารถนาที่จะมีสุขภาพที่ดีและรูปร่างที่ดีเหมือนๆกัน แต่ต้องยอมรับว่า ยุคนี้เป็นยุคที่ผู้คนในสังคม โดยเฉพาะกลุ่มคนชั้นกลางวัยหนุ่มสาวหันมาให้ความสำคัญกับเรื่องการออกกำลังกาย ทั้งเพื่อการมีรูปร่างที่สวยงามและเพื่อสร้างสุขภาพกันอย่างจริงจังมากที่สุดยุคหนึ่ง ชุดกีฬากลายเป็นแฟชั่นที่ใส่ไปไหนมาไหนได้โดยไม่ต้องไปออกกำลังกาย หลายคนเปลี่ยนลุคตัวเองมาเป็นหนุ่มสาวแนวสปอร์ต แม้ว่าการซื้อชุดและรองเท้ากีฬามาใส่จะไม่ทำให้ใครแข็งแรงขึ้น แต่คนขายชุดกีฬาย่อมมีรายได้ดีขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว Alexander Graham Bell นักประดิษฐ์คนสำคัญของโลกผู้คิดค้นโทรศัพท์ ที่นำความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่มาสู่โลก และมีผลสืบเนื่องมาถึงความเปลี่ยนแปลงของชีวิตเราในยุคปัจจุบัน ได้กล่าวว่า ”เมื่อประตูบานหนึ่งปิด ประตูอีกบานก็จะเปิดรอเราอยู่”
การเกิดและดับ รุ่งและร่วง เป็นธรรมดาของโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างไม่หยุดนิ่ง ใครที่ตามโลกไม่ทัน อาจกำลังรู้สึกว่าโลกช่างหมุนเร็วน่ากลัวจนแทบจะสะบัดเรากระเด็นหลุดออกไปนอกวงโคจร สำหรับคนบางคนสามารถมองอนาคตล่วงหน้า ทำให้มีสิทธิ์ยืนยิ้มรอรับโอกาสและความเปลี่ยนแปลงดีๆที่โลกหมุนมาให้ ในขณะที่ใครบางคนอาจกำลังเสียโอกาส เสียการควบคุม และบางคนกำลังตกงาน
NO PAIN NO GAIN คนที่ติดตามข่าวเศรษฐกิจ-การเงินในรอบหลายปีมานี้ คงจะคุ้นหูกันดีกับการที่ดอกเบี้ยเงินฝากมีค่าลดลงเรื่อยๆ จนบางจังหวะก็ถึงระดับติดลบ อย่างที่เราน่าจะได้รับรู้กันมาเมื่อตอนช่วงต้นปี 2559 นี้ว่า ธนาคารกลางญี่ปุ่น (BANK OF JAPAN หรือ BOJ) ประกาศใช้นโยบายอัตราดอกเบี้ยติดลบ หรือเป็นภาษาอังกฤษว่า Negative interest rate โดยให้มีการคิดดอกเบี้ยสำหรับเงินฝากที่ธนาคารพาณิชย์ฝากไว้กับ BOJ ในอัตรา 0.1% หรือก็คืออัตราดอกเบี้ยเงินฝากเท่ากับ -0.1%
